|
|
  |
Een nieuwe maand en dag van de arbeid. Dat begrijp ik niet helemaal want iedereen is vrij vandaag. Gelukkig ook maar want vanacht hebben papa en mama door mij niet zo goed geslapen. Gelukkig begint mijn voeding weer normaal te worden. Wel vind ik het nog steeds leuk om dit zo lang mogelijk te laten duren. Rare week dan is papa vrij, vandaag moet hij weer werken. Mama heeft in de haast mijn fles niet goed dichtgedraaid. Krijg ik de volle lading over mij heen. Mama was een beetje dom.
Vandaag is er niet veel te melden. Alles gaat gewoon z'n gangetje. Saai hè.
's Ochtends veel getelefoneerd met Nederland. Iedereen heel lang gesproken. Later op de ochtend nog visite van de bovenburen. Heerlijk kletsen kunnen papa en mama. Later op de dag krijg ik buikpijn en begin hevig te trappelen. Waarom doen ze er nu niets aan? Ze proberen wel van alles: op mijn ruggetje wrijven, fietsbewegingen maken, buikje masseren...Niets helpt. En dan val ik doodop in slaap.
Een slechte dag vandaag. Nog steeds last van mijn buikje. Weer van alles geprobeerd. Zelfs nog weer naar Nederland gebeld voor raad. Niemand weet het meer. Drinken gaat ook niet echt. Ten einde raad maar een andere speen op de fles........en dat helpt. Ik drink als een bezetene.
Oma heeft nogmaals ticket gekocht om nog een aantal weekjes te komen helpen. Iedereen vindt dat heel fijn. Zo komt iedereen weer tot rust. Tante Annet heeft dit heel snel geregeld en a.s. donderdag komt ze al.
Twee weken geleden hebben we aangevraagd dat ik in het paspoort van papa en mama mag komen. Nu, vandaag is het zover dat dit gaat gebeuren. Van mijn foto hebben ze een sticker gemaakt die in de paspoorten wordt geplakt. Het was even wachten (ruim 1 1/2 uur) maar nu mag ik dan ook reizen over de grens.
Drukke dag. Alles moet weer in gereedheid gemaakt worden voor de komst van oma. Aphro en Cleo (de katten) moeten weer even naar het pension, boodschappen doen en het hele huis moet weer worden opgeruimd. 's Avonds als alles klaar is ploffen papa en mama op de bank. Het lijkt wel of ze moe zijn.
Heel vroeg in de ochtend gaat papa naar Hato (de luchthaven) om oma op te halen. Ze was mooi op tijd. Het vliegtuig was zelfs iets te vroeg. Om 6 uur zag ik oma en gelijk lachte ik tegen haar. Waar heb ik haar meer gezien.... Gelukkig is het vandaag een vrije dag, Hemelvaartsdag. Weer is er heel veel gepraat....voornamelijk over mij natuurlijk.
De lekkerste plaats in de huiskamer is onder de fan, dus wordt mijn box verplaatst. Ik ben nu het middelpunt in huis. Was ik dit al niet? Vanmiddag voor controle naar de kinderdokter. Ik ben weer goed aangekomen en weeg nu wel 4400 gram en ben 59 cm lang. De dokter zegt ook dat ik grotere flessen moet gaan drinken maar wel 5 in plaats van 6 keer. OK, dat doen we dan maar. Vanacht slaap ik bij oma. Ik slaap prinsheerlijk maar oma doet geen oog dicht.
Zaterdag dus weer weekend. Omdat oma er is kunnen papa en mama weer samen op stap voor boodschappen. Stad en land afgelopen voor grotere flessen. Zijn die toch nergen meer te krijgen. Gelukkig, in de vijfde winkel hebben ze er twee. Die zijn dus voor mij.
Moederdag, voor mama de eerste, voor oma de dertigste. Allebei krijgen ze een kaart met een wens en een kado. lekker met koffie op bed. Gezellig, zo'n moederdag.
Oeps wat is er nu gebeurd. Word ik wakker liggen er allemaal haren in mijn bed. Begin ik dan echt op papa te lijken. Dat hoop ik niet. Mama heeft mij verteld dat ik alleen mijn geboortehaartjes verlies en dat hiervoor nieuwe in de plaats komen. Dat hoop ik dan maar. Ik zal in ieder geval maar goed drinken, dus vanaf vandaag wordt de inzet 140 cc per voeding. Vooralsnog lukt dat prima.
Waarschijnlijk heb ik toch te haastig gedronken want mijn darmpjes beginnen op te spelen. Iedereen die op dit moment in huis is (mama en oma) wordt opgetrommeld om mij van de krampjes af te helpen. Het hele huis staat op stelten. Ze proberen ook iets nieuws, Venkelthee. Dat vind ik best wel lekker. Aan het eind van de middag slaap ik en is het huis veranderd in een chaos.
Vandaag wordt er voor de katten, Aphro en Cleo, gezorgd. Zij worden uit het pensioen gehaald en gaan nu tijdelijk naar een beter tehuis, waar ze lekker kunnen ravotten. Dat was nog heel wat regelwerk maar alles is in orde gekomen. Mijn voeding wordt opgeschroefd naar 150 cc. Voorlopig de laatste verhoging tot aan het volgende bezoek aan het consultatiebureau. Het kadootje dat oma voor moederdag kreeg was een etentje bij Tante Sten (een Indische dame die eens per week bij een lokaal restaurant Tutu Tango kookt). Dus na mijn voeding gaan we met z'n allen rond half acht op pad. Was heel gezellig. Alles is daar buiten en er staat een heerlijk briesje. Iedereen had daar veel aandacht voor mij, want zij hebben mama indertijd dikker zien worden van mij. Ik heb mij keurig gedragen, de anderen lekker gegeten, dus al met al een geslaagde avond.
Het moest er dan echt eens van komen. Alle kaarten en e-mails die ik heb gekregen voor mijn geboorte moesten nu eindelijk worden ingeplakt. Mama is hiermee bijna de hele dag bezig geweest. Maar het resultaat mag er wezen. Het volgende project wordt het inplakken van alle foto's. Nou dat zal een klus zijn, want dat zijn er zoveel.
Lekker gaan wandelen met oma en mama naar Mensings en even wat drinken in de 'bukibar'. Er hoefde niet eens besteld te worden, want men wist al wat er geserveerd moest worden. In de middag heerlijk met mama en oma op het grote bed gelegen. Ik in het midden. Dat vind ik prachtig. Papa komt laat thuis. die moest nog naar een beurs over computers en zo.
Zoals gewoonlijk is zaterdag weer een boodschappendag. Naast de supermarkt is er vast gezocht naar nieuwe spenen, nr 3, voor als ik binnenkort daaraan toe ben. Ze zeggen dat dat vanaf 2 maanden is. Ik zal wel aangeven wanneer ik dat wil. Verder is mijn gouden armbandje weggebracht om mijn naam en geboortedatum in te laten graveren. Dan kan ik die binnenkort ook dragen.
Vanochtend gaan we op visitie. De bovenburen zitten even in een apartement aan zee, en wij zijn daar uitgenodigd op de koffie. In de middag hebben we nog lekker geknutselt met vingerverf. Ze wilde zo graag een afdruk van mijn handje hebben. Nou, dat vind ik wel prachtig met mijn handen in de verf. Ik moest daarna meteen in bad. Gek hè.
Ik vind het lang niet meer zo erg om op mijn rug te liggen. Dus de rollen gaan nu uit mijn wiegje. Heb ik eindelijk een beetje meer de ruimte.
Mama houd haar adem in want oma knipt mijn nagels. Ik geef geen kik want natuurlijk kan ik oma hiermee vertrouwen.
Vandaag is het hoge woord eruit. Iedereen moest tot nu toe nog even zijn mond houden maar vanaf vandaag mag iedereen het weten. We gaan terug naar Nederland. Waarom, dat moet je maar aan papa en mama vragen, maar we gaan. Eerst gaan we met z'n allen op vakantie en aan het eind gaat papa nog even terug. Ik blijf dan met mama even bij oma Suus en opa Wim wonen. Toffe lui hè? Verder zijn we vandaag nog naar het consultatiebureau geweest. Gewogen, gemeten en mijn eerste prikje.
Door het prikje wat ik heb gekregen heb ik het vannacht op een gillen gezet. Oma en mama hebben mij heel lief getroost. Papa lag in coma van een vermoeiende dag. In het huis beginnen nu stapels te ontstaan van wat er allemaal direct mee moet naar Nederland. De rest komt later per boot.
Op het consultatiebureau hebben ze verteld dat ik geleidelijk meer mag gaan drinken. Dus zo gezegd, zo gedaan. Vanaf vandaag 160cc per voeding. Het is nog even wennen.
Het is weer weekend. Het laatste weekend hier voor mama en mij dus, mama en papa gaan nog even op stap. Eerst nog even gedag zeggen bij de babywinkel. En daarna nog even de stad in. Heerlijk op een terras in de volle wind van een drankje en hapje genieten. Word je lekker rozig van.
Zoals gisteren al gezegd het laatste weekend voor mama. Ze wil nog wel eventjes naar het strand dus zo gezegd zo gedaan. Oma natuurlijk oppassen.
Tussen de middag komt, Emelie, een collega van papa even mee langs. Ze wilde nog even naar mij kijken en gedag zeggen aan mama. Gezellig met z'n allen een boterham gegeten. Later die dag heeft oma de porch leeggehaald. Dan hoeft papa dat niet meer te doen zodra hij weer terug op Curaçao is.
Nog een keer naar Mensings en de Bukibar. Koffie staat al klaar.
Vandaag moet iedereen vroeg op. Omdat mama en ik terug naar Nederland gaan moeten wij beiden worden uitgeschreven uit het bevolkingsregister. Ik hoefde gelukkig niet mee. Ik ben niet zo gek op wachten. Papa en mama moetsen ook nog langs de vreemdelingendienst, dus nu mag mama echt het land uit. De voorbereidingen voor de reis zijn verder in volle gang. Mijn kinderwagen wordt gedemonteerd en gedeeltelijk samen met de rest van mijn spulletjes in de koffer ingepakt. Als je op de fotopagina's kijkt zie je hoeveel troep ik meeneem. Qua koffers is het best eerlijk verdeeld. Mirko 1 koffer, papa en mama ieder een 1/2 koffer. Logisch toch.
Gisteren is mijn koffer al ingepakt. Vandaag is de koffer van papa en mama aan de beurt. Dat kost toch wel iets meer moeite. Maar toch gaat alles erin.
Omdat ik bij iedere voeding honger blijf houden, gaat de hoeveelheid nogmaals omhoog. Het wordt nu 170CC per voeding. Voor papa wordt het nog eventjes druk. Het is zijn laatste werkdag, dus nog even aanpoten. Dat kan mijn papa wel. Oma en mama maken het huis schoon. Dan komt papa tenminste niet in zo'n puinhoop terug over 3 weken.
|
